زبان آلبانیایی ، معرفی زبان آلبانیایی بررسی ویژگی های آن

با سلام، ‏به زبان آموز خوش آمدید. ‏امروز میخواهیم راجع زبانی صحبت کنیم ‏که رابطه ای با زبان های دیگر ندارد، ‏زبان آلبانیایی.

 ‏آلبانیایی جز زبان های هندواروپایی است کدام شاخه هندواروپایی؟ ‏شاخه زبان های رومی تبار؟
‏زبان های اسلاوی؟ زبان های ژرمنی؟ ‏شاخه زبان های سلتیکی؟ ‏زبان های هلنی؟

این زبان جز هیچ کدام از شاخه ها نیست ‏و به شکل مجزا یک شاخه را تشکیل میدهد. ‏بعضی از محققان فکر میکند که ‏زبان آلبانیایی ‏از زبان ایلیری به وجود آمده است، ‏ایلیری جز زبان های هندواروپایی بوده است. ‏بعضی دیگر معتقدند که‏ از زبان های داسی و تراکیه‌ای مشتق‌شده‌است.

‏زبان آلبانیایی حدود 7.6 میلیون گویشور دارد که اکثر آنها در منطقه بالکان هستند ‏و زبان رسمی کشور آلبانی، کوزوو ‏و شمال مقدونیه است ‏و همچنین زبان رسمی 6 ایالت ‏کشور مونته نگرو است. ‏این زبان در کشور های همسایه مثل ایتالیا، صربستان و یونان نیز صحبت میشود.

‏تاریخچه ‏زبان آلبانیایی

تاریخچه زبان آلبانیایی واضح نیست. زیرا اولین ‏نمونه های پیدا شده از این زبان خیلی قدیمی نیستند ‏اولین ‏نمونه های پیدا شده از ‏زبان آلبانیایی ‏به سال 1462 میلادی برمیگردد. ‏اولین کتاب به ‏زبان آلبانیایی به سال 1555 بر میگردد. ‏تلاش برای معیار سازی زبان و نحوه تلفظ زبان آلبانیایی در قرن بیستم شروع شد.

نوع معیار شده این زبان ،تا سال 1968 در کوزوو .‏و دیگر مناطق مورد قبول همه مردم نبود. ‏گویش تاسک ‏زبان آلبانیایی به عنوان نوع معیار انتخاب شد. ‏البته بعضی از ویژگی های گویش های دیگر ‏مانند گِگ را در خود داشت. ‏گویش های تاسک و گِگ ‏توسط رودخانه اِشکونبین از یک دیگر جدا میشوند. ‏گویش های تاسک در قسمت های جنوبی آلبانی ‏ایتالیا، یونان و ترکیه صحبت میشود .‏ ‏گویش های گِگ در قسمت های شمالی آلبانی کوزوو، مقدونیه و مونته نگرو صحبت میشود، ‏گویش های تاسک و گِگ خود چند زیر شاخه دارند.

‏

حالت های گرامری

‏اسامی در زبان آلبانیایی 5 ‏حالت دستوری دارند ‏نهادی، مفعولی، داتیو، اضافی و مفعول بِه.
‏حالت ندایی نیز وجود دارد ‏اما کاربرد زیادی ندارد. ‏هر حالت دستوری بر اساس تعداد و ‏ معرفه و نکرده بودن، پسوند مختلف میگیرد ‏در نتیجه معرفه و نکره بودن ‏ نیز از پسوند ها مشخص میشود. ‏اسامی مفرد نکره، حرف اضافه نکره جداگانه دارند است،  ‏حرف اضافه نکره nje برای مفرد است به معنی “یک” و حرف اضافه نکره برای جمع ‏پسوند disa ‏ به معنی “چندین” استفاده میشود.
حالات دستوری بر اساس جنسیت متفاوت است ‏در بعضی از حالات، پسوند به حرف آخر کلمه بستگی دارد.

‏صفت ها و حرف تعریف

‏در آلبانیایی، صفت ها بعد از اسامی می آیند.صفات معمولا پسوند نمیگیرند میگیرد  ‏بجز حالت جمع مونث که پسوند میگیرد.
‏اما حرف تعریفی که قبل آنها می آید ‏پسوند حالت دستوی، جنسیت و تعداد میگیرد ‏صفات دو حالت دارند، یا حالت وصفی دارند.
‏یعنی دقیقا بعد از اسم می آیند ‏یا حالت اسنادی دارند. به عبارت دیگر بعد از فعل می آیند.
‏صفات در حالت معرفه جمع، بر اساس اینکه ‏حرف تعریف وصفی است یا اسنادی، پسوند متفاوتی میگیرند.

‏آلبانیایی زبان شگفت انگیزی است ‏و ویژگی های منحصر به فردی دارد.
‏بعضی از ویژگی های زبان آلبانیایی ‏با دیگر زبان های منطقه بالکان مشابه است.
‏زبان های حوضه بالکان دارای ویژگی های مشترکی هستند و بر یکدیگر تاثیر میگذارند.
‏در این مقاله فقط به شکل سطحی ‏ویژگی های زبان آلبانیایی را مرور کردیم.

‏اگر به این زبان علاقه مند شدید ‏دوره آموزشی های زیادی در سطح اینترنت وجود دارد و ما آنهارا به شما پیشنهاد میکنم.

‏سوال روز برای گویشور های زبان آلبانیایی ‏آیا شما به گویش تاسک صحبت میکنید یا گویش گِگ؟
آیا متوجه گویش های دیگر میشوید؟
‏برای سایر افراد ‏نظر شما راجع زبان آلبانیایی چیست؟

نظرت خود را با ما به اشتراک بگذارید.
ممنون بابت خواندن این مقاله، روز خوبی داشته باشید.