زبان آلبانیایی ، معرفی زبان آلبانیایی بررسی ویژگی های آن
با سلام، به زبان آموز خوش آمدید. امروز میخواهیم راجع زبانی صحبت کنیم که رابطه ای با زبان های دیگر ندارد، زبان آلبانیایی.
آلبانیایی جز زبان های هندواروپایی است کدام شاخه هندواروپایی؟ شاخه زبان های رومی تبار؟
زبان های اسلاوی؟ زبان های ژرمنی؟ شاخه زبان های سلتیکی؟ زبان های هلنی؟
این زبان جز هیچ کدام از شاخه ها نیست و به شکل مجزا یک شاخه را تشکیل میدهد. بعضی از محققان فکر میکند که زبان آلبانیایی از زبان ایلیری به وجود آمده است، ایلیری جز زبان های هندواروپایی بوده است. بعضی دیگر معتقدند که از زبان های داسی و تراکیهای مشتقشدهاست.
زبان آلبانیایی حدود 7.6 میلیون گویشور دارد که اکثر آنها در منطقه بالکان هستند و زبان رسمی کشور آلبانی، کوزوو و شمال مقدونیه است و همچنین زبان رسمی 6 ایالت کشور مونته نگرو است. این زبان در کشور های همسایه مثل ایتالیا، صربستان و یونان نیز صحبت میشود.

تاریخچه زبان آلبانیایی
تاریخچه زبان آلبانیایی واضح نیست. زیرا اولین نمونه های پیدا شده از این زبان خیلی قدیمی نیستند اولین نمونه های پیدا شده از زبان آلبانیایی به سال 1462 میلادی برمیگردد. اولین کتاب به زبان آلبانیایی به سال 1555 بر میگردد. تلاش برای معیار سازی زبان و نحوه تلفظ زبان آلبانیایی در قرن بیستم شروع شد.
نوع معیار شده این زبان ،تا سال 1968 در کوزوو .و دیگر مناطق مورد قبول همه مردم نبود. گویش تاسک زبان آلبانیایی به عنوان نوع معیار انتخاب شد. البته بعضی از ویژگی های گویش های دیگر مانند گِگ را در خود داشت. گویش های تاسک و گِگ توسط رودخانه اِشکونبین از یک دیگر جدا میشوند. گویش های تاسک در قسمت های جنوبی آلبانی ایتالیا، یونان و ترکیه صحبت میشود . گویش های گِگ در قسمت های شمالی آلبانی کوزوو، مقدونیه و مونته نگرو صحبت میشود، گویش های تاسک و گِگ خود چند زیر شاخه دارند.

حالت های گرامری
اسامی در زبان آلبانیایی 5 حالت دستوری دارند نهادی، مفعولی، داتیو، اضافی و مفعول بِه.
حالت ندایی نیز وجود دارد اما کاربرد زیادی ندارد. هر حالت دستوری بر اساس تعداد و معرفه و نکرده بودن، پسوند مختلف میگیرد در نتیجه معرفه و نکره بودن نیز از پسوند ها مشخص میشود. اسامی مفرد نکره، حرف اضافه نکره جداگانه دارند است، حرف اضافه نکره nje برای مفرد است به معنی “یک” و حرف اضافه نکره برای جمع پسوند disa به معنی “چندین” استفاده میشود.
حالات دستوری بر اساس جنسیت متفاوت است در بعضی از حالات، پسوند به حرف آخر کلمه بستگی دارد.
صفت ها و حرف تعریف
در آلبانیایی، صفت ها بعد از اسامی می آیند.صفات معمولا پسوند نمیگیرند میگیرد بجز حالت جمع مونث که پسوند میگیرد.
اما حرف تعریفی که قبل آنها می آید پسوند حالت دستوی، جنسیت و تعداد میگیرد صفات دو حالت دارند، یا حالت وصفی دارند.
یعنی دقیقا بعد از اسم می آیند یا حالت اسنادی دارند. به عبارت دیگر بعد از فعل می آیند.
صفات در حالت معرفه جمع، بر اساس اینکه حرف تعریف وصفی است یا اسنادی، پسوند متفاوتی میگیرند.

آلبانیایی زبان شگفت انگیزی است و ویژگی های منحصر به فردی دارد.
بعضی از ویژگی های زبان آلبانیایی با دیگر زبان های منطقه بالکان مشابه است.
زبان های حوضه بالکان دارای ویژگی های مشترکی هستند و بر یکدیگر تاثیر میگذارند.
در این مقاله فقط به شکل سطحی ویژگی های زبان آلبانیایی را مرور کردیم.
اگر به این زبان علاقه مند شدید دوره آموزشی های زیادی در سطح اینترنت وجود دارد و ما آنهارا به شما پیشنهاد میکنم.
سوال روز برای گویشور های زبان آلبانیایی آیا شما به گویش تاسک صحبت میکنید یا گویش گِگ؟
آیا متوجه گویش های دیگر میشوید؟
برای سایر افراد نظر شما راجع زبان آلبانیایی چیست؟
نظرت خود را با ما به اشتراک بگذارید.
ممنون بابت خواندن این مقاله، روز خوبی داشته باشید.