زبان هاوایی ، معرفی و تاریخچه شکل گیری زبان هاوایی

‏ ‏ ‏سلام به همه، به زبان آموز خوش آمدید. ‏امروز میخواهیم راجع زبان هاوایی صحبت کنیم یا به زبان محلی ‏اُلِلو هاوایی.

‏همانطور که از اسمش مشخص است ‏زبان جزایر هاوایی است، ‏هاوایی ‏تلفظ درست تر آن ‏هاوائیی ، امروزه زبان اصلی و پرگویشوری
‏در جزایر زبان هاوایی نیست. ‏فقط 18 هزار نفر، از 1.4 میلیون جمعیت زبان هاوایی ‏از این زبان استفاده میکنند.
‏بر اساس آمارگیری سال 2010 ‏این زبان تنها در جزیره نی هاوو زبان بومی است ‏و مورد استفاده قرار میگیرد.

‏این جزیره فقط 160 نفر جمعیت دارد ‏با اینکه امروزه در جزایر هاوایی زیاد استفاده نمیشود ‏اما واژه ها و عبارات این زبان را زیاد میبینید.
مثل کلمه آلوها ‏به معنی، سلام، خداحافظ و کلمه ‏ماهالو به معنی ‏متشکرم ‏و همین طور اسم مکان ها ‏مثل وی کی کی به معنی فواره آب، وی یعنی آب. ‏آلا موانا ‏مسیر دریا، ‏آلا یعنی مسیر، ‏موانا یعنی دریا و اقیانوس. بسیاری از مغازه ها ‏از اسم های هاوایی استفاده میکنند
‏من اخیرا به هتلی رفته بودم به اسم اوهانا مالیا وای کی کی،  ‏اوهانا یعنی خانواده، کوکوا یعنی کمک.

تاریخچه زبان هاوایی

‏اولین اقوام از منطقه پُلی‌نِزی به هوایایی آمدند، زمان آن ‏دقیقا معلوم نیست،اما حدس زده میشود در سال 400 میلادی مهاجرت کرده باشند.
‏چند قرن بعد، گروه دوم مهاجران ‏ از جزیره تاهیتی آمدند. ‏به این دلیل، زبان هاوایی به ‏زبان های مارکیزی و تاهیتی شبیه است.
‏علارغم فاصله جغرافیایی ‏به دلیل این شباهات، افرادی که به این منطقه آمدند ‏فکر کردند تمام این گویش ها از زبان پُلی‌نِزی هستند
‏اما امروزه تفاوت های زیادی دارند.

‏زمانی که دریانورد جیمز کوک در سال 1788 ‏به هاوایی آمد جمعیت این منطقه 300 هزار نفر بود ‏و تمام آنها به زبان هاوایی صحبت میکردند.
بعد از آن ‏تاجران آمریکایی در این منطقه مزارع شکر به وجود آوردند ‏و به دنبال آن بیماری های مختلف به این منطقه آورده شد
و قسمت زیادی بومیان را از بین برد. ‏در 1860 جمعیت این منطقه به 60 هزار نفر ‏کاهش یافت و در سال 1920 به 24 هزار نفر کاهش یافت.

‏در این دوران مهاجرانی به این منطقه آمدند ‏و در این مزارع مشغول به کار شدند ‏و زبان های خود را از چین و ژاپن و فیلپین به این منطقه آوردند ‏در سال 1893 پادشاهی هاوایی سرنگون شد ‏تا به تصرف آمریکا در بیاید. ‏در سال 1896 زبان انگلیسی ‏زبان مدارس و تحصیلات هاوایی شد ‏استفاده از هاوایی ممنوع نشده نبود ‏اما در مدارس نباید از آن استفاده میشد. ‏این موضوع، در کنار مرگ قسمت زیادی از بومیان ‏زبان هاوایی را در معرض انقراض قرار داد.

‏خیلی ها حدس میزدند این زبان تا امروز منقرض شده باشد ‏اما اخیرا تلاش هایی برای حفظ آن انجام شده است.
‏از سال 1980 مدارس و پیش دبستانی های دو زبانه ‏به وجود آمده اند. ‏در سال 1979 قبل از ایجاد این مدارس ‏تنها 800 نفر گویشور هاوایی باقی مانده بود، ‏اما امروزه بر اساس آخرین آمار ‏18 هزار نفر به زبان هاوایی صحبت میکنند. ‏زبان هاوایی، لزوما زبان اول این افراد نیست
‏اما این زبان را به شکل روان صحبت میکنند.

‏بیایید ویژگی های اصلی این زبان را بررسی کنیم

 ‏واج آرایی و تلفظ

‏زبان هاوایی 8 صامت بیشتر ندارد. یکی از آن ‏صدا ” ع ” است و با اپستروف نوشته میشود. ‏در گویش های منطقه ای،این حروف میتوانند
دو صدا مختلف بدهند ‏اما در هاوایی معیار فقط از همین صامت ها استفاده میشود ‏مثلا حرف W میتواند صدای ‏ W  یا V بدهد، که بستگی
به آن گویش ‏و حروفی که کنار آن قرار میگیرند، بستگی دارد.

‏زبان هاوایی پنج مصوت دارد ‏و علامت ( – ) که مشخص میکند ‏مصوت به شکل بلند باید تلفظ شود.
‏در زبان هاوایی، دو صامت نمیتواند ‏پشت سر هم قرار بگیرد.
‏تمام کلمات به مصوت ختم میشوند.
‏تکیه و تاکید تلفظ کلمه روی ‏سیلاب یکی مانده به آخر است.

‏در زبان هاوایی برای ضمایر ملکی ‏چند حالت مختلف وجود دارد،کلمه ka’u جز دسته الف است که برای آن‏ اسامی استفاده میشود که اختیار ملکیت وجود دارد ‏مثلا، وقتی میتوانید تصمیم بگیرید ‏که مالک یک سگ باشید یا نباشید.

‏دسته دیگری از ضمایر ملکی وجود دارند که در ‏این دسته برای آن‏ اسامی استفاده میشود ‏که اختیار ملکیت وجود ندارد، ‏یعنی ذاتا مالک آنها هستید. مثلا ‏شما اختیاری در داشتن خواهر خودتان ندارید.  ‏البته یک استثنا وجود دارد، برای فرزندان ، مثل ‏بچه و نوه از ضمیر ملکی دسته اختیاری استفاده میشود، ‏این دسته برای مواردی است که اختیار آن ها را دارید ‏و شما در واقع اختیار فرزند و نوه ـتان را دارید.

‏اعضا بدن نیز جز گروه غیر اختیاری است، ‏یک استثنا دیگر، لباس ها و ساختمان ها هستند ‏انگار که این موارد نیز جزئی از بدن شما هستند
‏دقت کنید که در زبان هاوایی ضمایر ملکی و شخصی ‏یک حالت اول شخص وجود دارد که ‏خود شخص جز مخاطبین محسوب میشود
‏و یک حالت دیگر وجود دارد که ‏‏خود شخص جز مخاطبین محسوب نمیشود. ‏این ویژگی تمام زبان‌های آسترونزیایی است ‏و در زبان مالایی، اندونزیایی و فیلیپینی وجود دارد.

‏زبان هاوایی بسیار ساختار منطقی و جالبی دارد، ‏یادگیری آن آسان است ‏و به سرعت میتوانید آن را فرا بگیرید زیرا  واج آرایی آسانی دارد. ‏متاسفانه این زبان گویشور های زیادی ندارد، ‏اما گویشور آن از سال 1980 ‏رو به افزایش است ‏و امیدواریم این زبان به جایگاه اصلی اش برگردد

‏در بعضی از سایت ها، مجموعه های آموزشی برای ‏ یادگیری آن وجود دارد، میتوانید به آنها مراجعه کنید.
‏سوال روز ‏برای گویشور های هاوایی ‏بیشتر در چه موقعیت هایی از این زبان استفاده میکنید؟
‏آیا در گفتگو های روزمره از آن استفاده میکنید؟
‏و برای سایر افراد ‏نظر شما راجع زبان هاوایی چیست؟

نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید